... مینویسم از دل ✒

مشخصات بلاگ

حسّ وُ حالم ظریف وُ عُـریان است
مثل ِ عریانی ِ تـن ِ نوزاد
.
وَ نگاهم همیشه رؤیایی ست
مثل ِ رؤیای کور ِ مادرزاد
.
حــرف هایم از درون ِ دلم
مثل ِ شعری که از قلم جاری ست

وَ زبانم لطیف وُ شیرین است
مثل ِ شیرینی ِ تـر ِ قـنـّاد ...
.


مُنا چ.ز ___

طبقه بندی موضوعی

۱۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «غزل» ثبت شده است

مُـژده رسـَد از آسـِمان 

از غزل ِ پرندگان 

ای به خزان نِـشستگان 

باز بهار میرسد...

.

میرَوَد اندوه ِ زمان 

خنده نـِشینـد به لـَبان

ای ز خوشی گــُسَستگان 

باز بهار میرسد...

.

کینه ز دل دِروُ کـنید

عـشق ز هم گِـرُو کنید

مِـهر دهید به بستگان 

باز بهار میرسد...

.

با همه پیدا وُ نهان 

آمَـدِگان وُ رفتگان

با غم ِ درگذشتگان

باز بهار میرسد 

باز بهار میرسد...

آیَـد که تـو هـم مرا زمانـی فراموش کــُنی
چون بَـرق رسـَد فروغ ِ شمع خاموش کـنی
.
آیـَد که تـو هم به رَسم ِ دیرینه ی پیمان شکنان
از جام ِ می ِ جـفا شبی خنده کـُنان نوش کُـنی
.
آنگاه که من چو جامه ای کـُهنه دل آزار شـَـوَم 
آیـَد که تـو آن جامه که نوتر است تـنپوش کُـنی
.
در مَحفل ِ دل دادگی رسم چنین است که تا
هر آنکه رُبایـَد ز دلـَت دل؛ در آغـوش کـُنی
آنـدَم که حواسـَت رَوَد از لـَحـن ِ صدایـی غمـّاز 
من هرچه بخوانم غزل ِ عشق ! تـو کِی گوش کـنی ؟!
.

تازه میفهمم که آری .. عاشقـَت هستم 

تازه حالا که حضورَت رفته از دستم !

‌.

باز امشب با خیالت همنشینم من 

با خیالت مِی نخورده واله وُ مستم !

.

روزگار کز تـو جـُدایم کرده باکی نیست

منکه پیمان ِ دلـَت را با دلم بستم !

.

گر نبوده عشق ِ تـو سهم ِ من از دنیا 

پس چرا من کوزه ی عشق ِ تـو بشکستم ؟!

.

آنچنان در وَصف ِ عشق ِ تـو غزل گفتم

کز حِصار ِ خلوت ِ تنهایی ام رَستـَم !

.

عطر ِ تـو اینک درون ِ شعر ِ من جاری ست

آه .. من اکنون به آغوش ِ تـو پیوستـَم ...!

.

گاه تـو انگیزه ی آرامش وُ ذوق ِ عملم میشوی

گاه دلیل ِ عصبانیت وُ خشم وُ جـَدَلم میشوی !

.

گاه گــُریزان شـَوَم از یادِ تـو وُ نام ِ تـو 

گاه چنان وردِ زبانی که ضرب المثلم میشوی !

.

گاه چه دوری ز خیال ِ من وُ رؤیای من

گاه چه نزدیک ..که انگار بـغلم میشوی !

.

گاه خیالت بـبرد روح ِ مرا تا خـُدا

گاه تـو اغواگر ِ افکار ِ خوش ِ مُـبتذلم میشوی !

.

گاه شـَوَد سمت ِ نگاهت متوجّـه به من

گاه  که اصلاً نمیبینی ام وُ بی مَحـَلم میشوی !

.

گاه شـَوی تلخ بکامَـم که بَـد میشوی

گاه که خوبی تـو عشقم عسلم میشوی !

.

گاه به وَجد آیم وُ از شوق ِ تـو شاعر شـَوَم

گاه که نه دائم تـو جان ِ غـزلم میشوی !

.

گاه وُ بیگاه ندارد همه ی من تـویی

زندگی ام هستی وُ حتــّی اَجـَلم میشوی !

.