نمیدانم بگویم یا نگویـَم !
ولی او یک شبی آمد بسویـَم
.
نگاهش در نگاهم خیره افتاد
گرفت آب ِ دهانم در گــَلویـَم !
.
همانشب من دُچار ِ عشق گشـتـم
که او بشکست چون لیلی سـَبویـَم !
.
نگاهش کرد کاری با دلم که
به هرجا بنگرم جز او نجویـَم !
.
من اکنون مانده ام عاشق وَ بی عشق
ولی جز او نباشد آرزویـَم !
.
دلم خواهد شبی دیگر چو آنشب
ببینم قامتش را رو به رویـَم !
نهان نیست از خدا؛ از او چه پنهان ؟
که تا سـَرحـَدّ ِ جان مشتاق ِ اویـَم !
.
فقط یکبار ِ دیگر بارالهی'
نصیبم کن که عطرش را ببویـَم !
.
صدایَش را شنیدم جان گرفتم
ز کُـفر افتادم وُ ایمان گرفتم !
.
چنان عطر ِ کلامَـش تازه ام کرد
که گویی غـُسل در باران گرفتم !
.
غمین وُ خسته وُ سرگشته بودم
ولی با صُحبتـَش سامان گرفتم
.
کلام ِ دلنشینـَش شعر ِ نـَغـزی ست
که از آن مَطلَع ِ تابان گرفتم
.
ز نـَجوایَـش درونم زیر وُ رو شد
هرآنچه خواست قلبم آن گرفتم !
.
مرا حاجت از این خوشتر نباشد
که در اوج ِ غم از یـَزدان گرفتم
.
عجب حال ِ خوشی دارم من امشب
که جان ِ تازه از جانان گرفتم !
.
کو گوش که من مـیل ِ سخن داشته باشم
کو حرف ِ مؤثـِر که دَهـَن داشته باشم ؟!
.
یک حرف بفهمی مگر هست که اصلاً
در محضر ِ آن حرف ِ بزن داشته باشم ؟!
.
آن چـَشم که توانـَد ببیند غـم ِ من را
کو تا طـلب ِ دیده شدن داشته باشم ؟!
.
در روز ِگاری که کسی فکر ِ کسی نیست
غمخوار که دارد ؟ که من داشته باشم ؟!
.
من هیـچ ندارم بجـُز این پیـرهَـن ِ تن
کـز شـَرم ببایَـد به بدن داشته باشم !
.
از بی کـفـنی جان به تنم هست وگرنه
گورم به کجا بود که کـفن داشته باشم ؟!
.
من دختر ِ اهوازم .. در سینه پُر از رازم
خون در رگ ِ من گرم است .. با عشق هم آوازم
.
دلداده ی کارونم .. دلبسته ی شبـهایَـش
از خوبی ِ اقوامَش پیش ِ همه مینازم
.
در معرفت وُ یاری چون مرغ ِ سبُـکبالم
هرکس مَدَدی خواهَد آماده به پروازم
.
صحرای محبـَّت را من چشمه ی احساسم
بر ظلمت ِ شبهایَـش نورانی ِ مَهنازم
.
از مستی وُ شیدایی چون موج ِ خـُروشانم
بر هرکه مرا خواهَد جان وُ دل ِ خود بازم
.
من دختر ِ کارونم .. آن رود ِ روان وُ پاک
بر زورق ِ غمهایَت دریاچه ی اعجازم …!
.
