مُـژده رسـَد از آسـِمان
از غزل ِ پرندگان
ای به خزان نِـشستگان
باز بهار میرسد...
.
میرَوَد اندوه ِ زمان
خنده نـِشینـد به لـَبان
ای ز خوشی گــُسَستگان
باز بهار میرسد...
.
کینه ز دل دِروُ کـنید
عـشق ز هم گِـرُو کنید
مِـهر دهید به بستگان
باز بهار میرسد...
.
با همه پیدا وُ نهان
آمَـدِگان وُ رفتگان
با غم ِ درگذشتگان
باز بهار میرسد
باز بهار میرسد...
منو رَها میکـُنن از غم ِ بی انتها
با خودشون میبرن دسته ی پروانه ها
.
میبرَن تا شهر ِ دل .. شهر ِ پـُر از آرزو
پای نماز ِ نیاز .. با دل ِ پاک .. بی وُضو
.
روی سجـّاده ای بافته از انتظار
توی هوایی پـُر از عطر ِ گـُلای بهار
.
- با زبون ِ دلم میطلبم از خدا
با تمام ِ وجود حاجَـتمو بیصدا
.
میطلبم از خدا دیدن ِ روی دوست
راه طلب میکنم؛ راهِ رَهِ کوی دوست
.
آرزو میکنم بی حَـد وُ حَـصر وُ مَحال
آرزویی غریب .. آرزوی وصال !
.
آرزو میکنم رنگ ِ دل آبی بشه !
رنگ ِ لب ِ عاشقا سُرخ ِ شرابی بشه !
.
آرزو میکنم عـشق حقیقـت بشه
جای آئین وُ دین مهر طریقت بشه
.
آرزو میکنم آرزو نـَمونه !
خدا هر آدمی رو به خواستـَش برسونه ...
.
وَ هِـی بهار می آید وُ هِـی پاییـز میگذرد
وَ روزگار ِ من همچنان غـَم آمیـز میگذرد ...
.
عُمری که آب ِ روان است وُ ز لب ِ جوی میرَوَد
از میان ِ گلوی ِ من بُـرّان چو تیـغ ِ تیـز میگذرد ...
.
گویَـند گذر ِ زمان طلاست وَ ارزش دارد
پس عـُمر ِ گِران ِ من چه که ناچیز میگذرد ؟
.
ای خدا مَرا بـبیـن وُ خوب تماشا کـُن
که چگونه اشکهایـَم ز دیده خونریز میگذرد ...
.
من همان بنده ی پُـر نیاز ِ توام که به زور
هر لحظه ز عـُمرم به تقـوی وُ پرهیـز میگذرد ...
.
خسته ام دیگر از این روزهای پُـر تکرار
از امروز وُ فرداهای پوچی که یکریز میگذرد ...
تا کِی چـَشم ِ امیـد ببندم به فردای نآمـده ؟
چقـدر تحمُّـل کنم وَ بگویـم این نیـز میگذرد ...؟
.
از عـشق میـسُـرایَم .. از حسّ ِ ناب ِ جانم
از رنـج ِ دلـپذیری کـز مهـر ِ تـو در آنـم
.
یاد ِ تـو در وجودم هردَم روان وُ جاری ست
نامـَت چو دُرّ وُ گوهر میریزد از زبانم
.
سرمای روزگارم از تـو همیشه گرم است
رنگ ِ بهـار دارد با عشق ِ تـو خـزانـم
.
این عشق در وجودم تا هست غم ندارم
صدساله هم که باشم با عشق ِ تـو جوانم
.
خون در درون ِ قلبم میجوشد از تـو انگار
عشقت چو آتـش ِ داغ میسوزد استخوانم
.
از عشق ِ تـوست اگر جان، جامانده در وجودم
این جان ِ نیمه جان هم از تـوست مهربانم
.
من عاشق ِ تـو هستم در اوج ِ بی تـو بودن
سخت است تاب ِ این عشق .. امّا میتوانم !
.
