دیگه از عشق نمیخونم

دیگه از عشق نمیخونم .. چون دیگه عشقی نمونده

خیلی وقته که توو سیـنم روزگار جاشـوُ سوزونده

.

خیلی وقته که غم ِ عشق دیگه روم اثر نداره

دیگه حتـّی دردِ دوری اشکـمو در نمیاره

.

این روزا دنیا به چشمم یه سرای ِ سوت وُ کوره

عشق وُ عاشقی کدومه؟ زنده موندنم به زوره !

.

مثِ زاغای سیاهِ باغ ِ خشکِ روزگارم -

پـُر شدم از قهر وُ نفرت .. دیگه احساسی ندارم

.

اون روزایی که وجودم همه عشق بود وُ صداقت

چی شد آخرش نصیبم ؟ بجـُز افسوس وُ نِدامَت !

.

توی دنیایی که جایی واسه خوبیا نداره

من چرا باید بمونم ؟ منکه خوبیم بی شماره !!!

.   

 من برای دار ِ دنیا مثِ پیرهن ِ گـُشادم 

لایق ِ داشتن ِ من نیست .. آخه از سرش زیادم !!

.

دنیا کاری کرده با من که نبودش آرزوم شه

واسه من شروع ِ تازست .. اگه این دنیا تموم شه !

.

رویای شیرینم

مرا دیری ست رؤیایت شده آرامش ِ جانم 

چه تسکین میدهد یادت به این حال ِ پریشانم !

.

تو امشب باز اینجایی .. درون ِ باغ ِ رؤیایم

وَ من چون بُلبُلی عاشق برای تو غزلخوانم

.

چنان عشقت فرو رفته میان ِ تار وُ پودم که

دگر بی یاد ِ تو حتـّی دَمی بودن نتـْوانم !

.

بمیرم من اگر روزی که از درد ِ غم ِ هجرت 

زبان بـُـگـشایم وُ گویم که از عشقت پشیمانم !

.

اگر درد ِ همه عالم فـُرو ریزد به جان ِ من

فقط عشق ِ تو میخواهم که هم درد است وُ درمانم

.

به رسوایی اگر باشد کسی مجنون ِ راه ِ عشق 

قسم بر خالق ِ این عشق .. به ولله ِ که من آنـَم !

. 

کُـنون در مذهب ِ عشقم به آئین ِ تو دل بستم 

چه آئینی ز تو بهتر قـَوی میسازد ایمانم ؟!

. 

وَ ای رؤیای شیرینم .. به زیبایی ِ عشق سوگند

که از یادت تا هستم دَمی غافـِل نمی مانم !

.