آرزو میکنم ...

منو رَها میکـُنن از غم ِ بی انتها

با خودشون میبرن دسته ی پروانه ها

. 

میبرَن تا شهر ِ دل .. شهر ِ پـُر از آرزو

پای نماز ِ نیاز .. با دل ِ پاک .. بی وُضو

. 

روی سجـّاده ای بافته از انتظار

توی هوایی پـُر از عطر ِ گـُلای بهار

.

- با زبون ِ دلم میطلبم از خدا

با تمام ِ وجود حاجَـتمو بیصدا

. 

میطلبم از خدا دیدن ِ روی دوست

راه طلب میکنم؛ راهِ رَهِ کوی دوست

. 

آرزو میکنم بی حَـد وُ حَـصر وُ مَحال

آرزویی غریب .. آرزوی وصال !

.

آرزو میکنم رنگ ِ دل آبی بشه !

رنگ ِ لب ِ عاشقا سُرخ ِ شرابی بشه !

.

آرزو میکنم عـشق حقیقـت بشه

جای آئین وُ دین مهر طریقت بشه

. 

آرزو میکنم آرزو نـَمونه !

خدا هر آدمی رو به خواستـَش برسونه ...

.

عشق ...

   عــشق چون کوهی کـَلان

بوسه اش آتـشفـشان

.

ذوب میگردد دلـت 

گر شـَوی مغلوب ِ آن

.

چه خوب که باز تو با من همزبونی

رسیدی با سِـلاح ِ گرم ِ احساس .. دل ِ سَـرسَخـتمو مغلوب کردی

زدی تیر ِ محبـّت رو به قلبم .. خودت رو پیـش ِ من محبوب کردی

.

دوباره زنده شد احساسم انگار .. تو در من عـشق رو بیدار کردی

کویـر ِ خشکِ قلب وُ باورم رو رسیدی با دلِت گـُلزار کردی

.

برام از عـشق گفتی .. از قـشنگیش .. تنم لرزید وُ قلبم زیر وُ رو شد

نگاهم با همه بدبینیا با جهانی تازه انگار روبرو شد

.

تـویی حالا برام تـنها بهانه برای گـفتن ِ شعـر از قشنگی

رسیدی وُ درونم پـُر شد از عشق .. شـُدم باز غـرق ِ رؤیاهای رنگی

.

بگو بازم برام یار ِ قدیمی .. بگو از عاشقی هرچی میدونی

بگو تنهام نمیذاری وُ هستی .. بگو که تا ابـد پیـشم میمونی

.

بمون با من دلیل ِ شادی ِ دل .. بمون تا غم توی سیـنم بمیره

بگیر از من تمام ِ غصّه ها رو .. که از تـو قـلب ِ مُردَم جون میگیره

.

تو که مثل ِ گلای یاس ِ خوشبو پـُر از زیبائی وُ احساس هستی

دل ِ من که یه گـُلدون ِ شکـَستـَست .. ولی بازم توو این گلدون نشستی

.

فـَدای بی ریاییت مهربونم که من رو لایق ِ مِهر ِت میدونی

چه خوبه که تو رو دارم دوباره .. چه خوب که باز تو با من همزبونی

.

مرگ عشق ...

تا ناکُجای دنیا راهم ز یار دور است 

رفتن ثمر ندارد .. این راه بی عـُبور است !

.

راهی که ره ندارد بر هیــچ سمت وُ سویی

راهی بدون ِ جادّه ..حتـّی بدون ِ نور است !

.

در جستجوی عشقم پای ِ برهنه رفتم

راهی که انتهایش دانم درون ِ گور است !

.

هم راه بسته بر من .. هم من بُریده از راه ...

اسباب ِ مرگِ این عشق انگار جُفت وُ جور است !

.

دنیا ندید بر من یکروز عاشقی را 

عشق ِ مرا نظر کرد .. دنیا چه چشمْ شور است !

.

با اینکه وصل ِ این عشق ناممکن وُ مَحال است 

قلبم به پایَـش امّا میسوزد وُ صَبور است !

.

دانم رَوا نباشد ماندن به پای ِ این عشق

امّا دل است دیگر .. بی عقل وُ بی شعور است

.

تقدیر ِ من هم این بود .. جای ِ شکایتی نیست

این رسم ِ روزگار است .. رسمَش همیشه زور است !

.