کو گوش که من مـیل ِ سخن داشته باشم
کو حرف ِ مؤثـِر که دَهـَن داشته باشم ؟!
.
یک حرف بفهمی مگر هست که اصلاً
در محضر ِ آن حرف ِ بزن داشته باشم ؟!
.
آن چـَشم که توانـَد ببیند غـم ِ من را
کو تا طـلب ِ دیده شدن داشته باشم ؟!
.
در روز ِگاری که کسی فکر ِ کسی نیست
غمخوار که دارد ؟ که من داشته باشم ؟!
.
من هیـچ ندارم بجـُز این پیـرهَـن ِ تن
کـز شـَرم ببایَـد به بدن داشته باشم !
.
از بی کـفـنی جان به تنم هست وگرنه
گورم به کجا بود که کـفن داشته باشم ؟!
.
من به بـدبخـتـی عادت کرده ام
بر چـُنین سختی عادت کرده ام
.
جامه ی عشق بر تـنم اندازه نیست
من به بـی رَخـتـی عـادت کــرده ام
.
تا ناکُجای دنیا راهم ز یار دور است
رفتن ثمر ندارد .. این راه بی عـُبور است !
.
راهی که ره ندارد بر هیــچ سمت وُ سویی
راهی بدون ِ جادّه ..حتـّی بدون ِ نور است !
.
در جستجوی عشقم پای ِ برهنه رفتم
راهی که انتهایش دانم درون ِ گور است !
.
هم راه بسته بر من .. هم من بُریده از راه ...
اسباب ِ مرگِ این عشق انگار جُفت وُ جور است !
.
دنیا ندید بر من یکروز عاشقی را
عشق ِ مرا نظر کرد .. دنیا چه چشمْ شور است !
.
با اینکه وصل ِ این عشق ناممکن وُ مَحال است
قلبم به پایَـش امّا میسوزد وُ صَبور است !
.
دانم رَوا نباشد ماندن به پای ِ این عشق
امّا دل است دیگر .. بی عقل وُ بی شعور است
.
تقدیر ِ من هم این بود .. جای ِ شکایتی نیست
این رسم ِ روزگار است .. رسمَش همیشه زور است !
.
روزی من از این جسم جـُدا خواهم شد
چون مُرغ ِ سبـُکبال رَها خواهم شد …
.
همراه ِ کبوتران ِ پاک با شادی وُ عشق
راهی به عرش ِ کبریا خواهم شد …
.
از بس که در این جهان شقاوت دیدم
آنجا پـُر از شور وُ نـَوا خواهم شد …
.
دانـَم که روانه میشوم سوی بهشت
من همنفس ِ فرشته ها خواهم شد …
.
آری بهشت .. این فقط حقّ ِ من است
من شامل ِ الطافِ خـُدا خواهم شد ...
.
