دلـَت دریای ِ لطف وُ مهرَبانی ست
سِرشتـَت پاک .. روحَـت آسـِمانی ست
.
نگاهَـت رهبر ِ اُرکِستـْر ِ عشق است
همان عشقی که در دل جاودانی ست
.
دلم پـُر میشود از عشق وُ احساس
از آهنگ ِ نگاهت کآن چنانی ست !
.
چه زیبا ساز ِ دل را مینوازی
چو انگشتان ِ زیبای پیانـیست !
.
نوایی خوشـتر از عشقـَت ندیدم
کزآن مرغ ِ دلم در نغمه خوانی ست
.
نمیدانم چه کردی با دل ِ من
که این عشق از دلم یکـدَم جـُدا نیست !
.
دلم میخواهد از عشقـَت بمیرم
که از عشق ِ تـو مُردن زندِگانی ست !
.
ای مهربان !
.
شاخه گل ِ مهربانی ات
در قاب ِ لحظه های دلتنگی ام
هنوز تازه وُ خوش عطر مانده است
.
وَ پروانه ی احساسم
همچنان از شـَهد ِ این گل میمکد ...
.
گل ِ مـِهر ِ تـو در من هرگز پژمرده نخواهد شد !
.
سـَرگـشـته از آن نوش ِ لب ِ لَعل ِ تـو هستـم
وَز بوسه ی عشق ِ تـو چو میخواره ی مستم !
.
آندم که خدا وَحی ز عشق ِ تـو به من داد
از هرچه کز این عشق سَـوا بود گــُسَستم !
.
نه پـیرو ِ دینـم وَ نه فرمانبـَر ِ ایـمان
من بنده ی عشق ِ توام وُ بوسه پَـرَستم !
.
بیرون نشـَوَد روح ِ من از باغ ِ خیالـَت
تا در طلب ِ بوسه ی عشق ِ تـو نشستم !
.
امشب که در آغوش ِ خیال ِ تـو شـَوَم باز
آنقـدر ببوسم که بنالی تـو ز دسـتـَم !
.
از بوسـه سـُرودم غـزلـی طعـم ِ لب ِ تـو
این قافیه ها را ز تــَمـَنـّای تـو بـَسـتـَم !
.
من دختر ِ اهوازم .. در سینه پُر از رازم
خون در رگ ِ من گرم است .. با عشق هم آوازم
.
دلداده ی کارونم .. دلبسته ی شبـهایَـش
از خوبی ِ اقوامَش پیش ِ همه مینازم
.
در معرفت وُ یاری چون مرغ ِ سبُـکبالم
هرکس مَدَدی خواهَد آماده به پروازم
.
صحرای محبـَّت را من چشمه ی احساسم
بر ظلمت ِ شبهایَـش نورانی ِ مَهنازم
.
از مستی وُ شیدایی چون موج ِ خـُروشانم
بر هرکه مرا خواهَد جان وُ دل ِ خود بازم
.
من دختر ِ کارونم .. آن رود ِ روان وُ پاک
بر زورق ِ غمهایَت دریاچه ی اعجازم …!
.
