من به بـدبخـتـی عادت کرده ام
بر چـُنین سختی عادت کرده ام
.
جامه ی عشق بر تـنم اندازه نیست
من به بـی رَخـتـی عـادت کــرده ام
.
من به بـدبخـتـی عادت کرده ام
بر چـُنین سختی عادت کرده ام
.
جامه ی عشق بر تـنم اندازه نیست
من به بـی رَخـتـی عـادت کــرده ام
.
هیچکس مثل تـو خوشبو وُ مُعَطـّر چو عطر ِ یاس نبود
مثل ِ تـو خوش صورت وُ خوش قامت وُ زیبا لباس نبود !
.
هرگز ندیده ام شبـیه ِ دو چشمان ِ روشن ِ تـو را
یک لحظه نگاه ِ تـو با هیچ نگاه، قابل ِ قیاس نبود !
.
هیچکس جذاب وُ خیره کننده وُ آنقـــدر دلـرُبا
مثل رُخـَت که میبـُرد از سَـرم هوش وُ حواس نبود !
.
اخلاق ِ باوقار وُ مهربان ِ تـو را هیچکس نداشت
هیچکس مثل تـو دلخواه وُ دلنشین وُ باکلاس نبود !
.
بیخود نبود که من عاشق وُ شیدای تـو شدم
این عشق شالوده ی نگاه تـو بود وُ بی اساس نبود !
.
تا ناکُجای دنیا راهم ز یار دور است
رفتن ثمر ندارد .. این راه بی عـُبور است !
.
راهی که ره ندارد بر هیــچ سمت وُ سویی
راهی بدون ِ جادّه ..حتـّی بدون ِ نور است !
.
در جستجوی عشقم پای ِ برهنه رفتم
راهی که انتهایش دانم درون ِ گور است !
.
هم راه بسته بر من .. هم من بُریده از راه ...
اسباب ِ مرگِ این عشق انگار جُفت وُ جور است !
.
دنیا ندید بر من یکروز عاشقی را
عشق ِ مرا نظر کرد .. دنیا چه چشمْ شور است !
.
با اینکه وصل ِ این عشق ناممکن وُ مَحال است
قلبم به پایَـش امّا میسوزد وُ صَبور است !
.
دانم رَوا نباشد ماندن به پای ِ این عشق
امّا دل است دیگر .. بی عقل وُ بی شعور است
.
تقدیر ِ من هم این بود .. جای ِ شکایتی نیست
این رسم ِ روزگار است .. رسمَش همیشه زور است !
.
دیشب هوای یارم خواب وُ خیالی ام کرد
یادِ نگاهِ مَستـَش حالی به حالی ام کرد ...
.
با باور ِ خیالـَش تا اوج ِ عـشق رفتم
عشقـَش چو باده ی ناب از غـُصّه خالی ام کرد ...
.