یک لحظه فقط جهان من بهشت میشد

دیـدار ِ تـو انـگـیـزه ی شـادی ِ دلــم بـود

چشمان ِ تـو شـَمع ِ پـُر فروغ ِ مَحفِلم بود

. 

یک لحظه فقط جهان ِ من بهشت میشـُد

آن لحظه که قامـَت ِ خوشـَت مقابـلم بود

.

من همنفس ِ فرشته ها خواهم شد

روزی من از این جسم جـُدا خواهم شد 

چون مُرغ ِ سبـُکبال رَها خواهم شد …

.

همراه ِ کبوتران ِ پاک با شادی وُ عشق

راهی به عرش ِ کبریا خواهم شد …

.

از بس که در این جهان شقاوت دیدم

آنجا پـُر از شور وُ نـَوا خواهم شد …

.

دانـَم که روانه میشوم سوی بهشت

من همنفس ِ فرشته ها خواهم شد …

.

آری بهشت .. این فقط حقّ ِ من است

من شامل ِ الطافِ خـُدا خواهم شد ...

.

رهگذر ِ ناهموار

بجُـز از هیـچ چه باشد خلاءِ خلوتِ خالی ها را ؟

با کسی پُـر نتـَوان کرد عَـدم ِ بودن ِ عالی ها را !

. 

تا نخوابی شبی را ز فـقر روی زمین ِ خالی

درک هرگـز نتـَوانی کـنی ارزش ِ قالی ها را !

.

زندگی گردش ِ ایّام به دنبال ِ غم وُ شادیهاست 

چاره ای نیست که تکرار کنیم این مُتوالی ها را ...

.

باید از راهِ خیال رَد شد از این رهگذر ِ ناهموار

قدرتی هست که ممکن کـند حتـّی محالی ها را !

.

واقعیت سبب ِ سردی ِ دل میـشد اگر وَهم نبود

روح میـمُرد اگر لمس نمیکرد خـیالی ها را ...

.

لب فقط باید بخندد ...

خنده هایم با من هستند تا همیشه .. تا به گور

دل هر آنـقدر غـم نـِشانــَد لب نرانــَد این سُـرور !

.

میشوَد غـم ریخت در دل؛ جای غمها در دل است

لب فقط باید بخـندد؛ درک کن قلب ِ صبور !

.

پای فـردا را ندانـم کـز چه راهـی مـیرَوَد

با لب ِ خندان کـُنـم از راه ِ امروزم عـُبور ...

.

خنده اش را هرکه مخفی کرد دشمن شاد شد

من هـُویداست خنده هایم .. چـشـم ِ دشـمن باد کور !

.

آنکـه میخندد به روی دیگران خوشـروست او

روی خوش زیباتر است پنهان نکن پُـشـت ِ غرور !

.

زندگـی این است خواه ناخواه غـمـها مـیرسـند

میشـَوَد با خنده غـم را کم کنیم وُ هم به دور !

.

شادِمانی هم بخواهیم وُ نخواهیم مـیرسد

پس بخـندیم تا شـَوَد اسـباب ِ شادی جـُفت وُ جور ...

.

خنده هایم با من هستند تا همیشه .. تا به گور

گـرچه غـمبارم میخندم ولی .. حتـّی به زور !

.