منو رَها میکـُنن از غم ِ بی انتها
با خودشون میبرن دسته ی پروانه ها
.
میبرَن تا شهر ِ دل .. شهر ِ پـُر از آرزو
پای نماز ِ نیاز .. با دل ِ پاک .. بی وُضو
.
روی سجـّاده ای بافته از انتظار
توی هوایی پـُر از عطر ِ گـُلای بهار
.
- با زبون ِ دلم میطلبم از خدا
با تمام ِ وجود حاجَـتمو بیصدا
.
میطلبم از خدا دیدن ِ روی دوست
راه طلب میکنم؛ راهِ رَهِ کوی دوست
.
آرزو میکنم بی حَـد وُ حَـصر وُ مَحال
آرزویی غریب .. آرزوی وصال !
.
آرزو میکنم رنگ ِ دل آبی بشه !
رنگ ِ لب ِ عاشقا سُرخ ِ شرابی بشه !
.
آرزو میکنم عـشق حقیقـت بشه
جای آئین وُ دین مهر طریقت بشه
.
آرزو میکنم آرزو نـَمونه !
خدا هر آدمی رو به خواستـَش برسونه ...
.
