روزی به دیدنت می آیم ...
.
روزی شاید شبیه ِ امروز شاید شبیه ِ فردا ...
.
روزیکه پیرهن ِ حریر آبی ام را پوشیده ام
وَ درحالیکه چین چین ِ دامنم در باد میرقصد
وَ دسته گلی را که با ذوق برایت تهیه کرده ام
از شدّت ِ لرزه ی دل وُ دستم به زمین افتاده
با صدایی بغض آلود وُ چشمانی نمناک
آهسته میگویم :
.
"عزیــزم دیـدی آمــــــدم" ...!
.
شعرواره های دلم را پُر از عین وُ شین وُ قاف میکنم
با هر واژه ی عشق دور ِ کعبه ی یادت طواف میکنم
.
در جنگ ِ میان ِ عقل وُ دل همه را میکـُشم ولی
تا میرسم به نام ِ تـو اسلحه ام را غلاف میکنم !
.
یاد ِ تـو فقط دَهـَد مرا تسکینم
این دست ِ خودم نیست؛ چه کنم ؟ من اینم !
.
از سینه دلم روی زمین میریزد
هربار که تصویر ِ تـو را میبینم …
