دیگر عاشق نیستم

دیگر عاشق نیستم؛ عشق در من مُرده است

آن خیال ِ دلـنـشین از سـَـرَم رَه بـُرده اسـت

.

داشــتـم در باغ ِ دل از نـگار ِ خــود گــُـلـی

کآن گــُل اکنون در دلم تا اَبـَد پژمـُرده است

.

گل ِ مهر ِ تو

ای مهربان !

.

شاخه گل ِ مهربانی ات

در قاب ِ لحظه های دلتنگی ام

هنوز تازه وُ خوش عطر مانده است

.

وَ پروانه ی احساسم

همچنان از شـَهد ِ این گل میمکد ...

.

گل ِ مـِهر ِ تـو در من هرگز پژمرده نخواهد شد !

.

وصیت

روز ِ مرگم سـر ِ قـبرم دوستان تاج ِ گلایوُل نبـَرید

نرگس وُ مریم وُ مینا وُ اقاقی گــُل ِ سُـنـبل نبـَریـد

.

من فـقط عاشـق ِ رُز بـودم وُ آن هم رز ِ قرمز رز ِ سُـرخ

شاخـه ای ساده کـفایت کـُـنـَدَم .. پـس به تجـمّـل نبرید

.

وقت ِ تـشیـیـع هـمگی از زن وُ از مَرد خـودآرا باشـید

نـشـوَد مجلس ِ من بـی بَـر وُ رو ؟! آدم ِ اُمّـُـل نبـَریـد

.

دوست دارم غزل وُ مـثنوی وُ قـطـعه بخوانید آنگاه

ببـَرید دفتری از شعر، فقط سوره وُ شش قـُل نبرید

.

روحـَم از شـیـوَن وُ زاری ِ عـزیـزان بخـدا میـرنجـَد

هرکـه را نیست غم ِ هجرت من تاب وُ تحمّـل نبرید

.

راسـتـی بَـعـد ِ چـِـهـِل سـنگ مرا آبـی ِ نـیلی بزنـیـد

وَ پـَس از آن سـَر ِ قـبرم گر که رفـتید دگر گــُل نبرید

.