تا ناکُجای دنیا راهم ز یار دور است
رفتن ثمر ندارد .. این راه بی عـُبور است !
.
راهی که ره ندارد بر هیــچ سمت وُ سویی
راهی بدون ِ جادّه ..حتـّی بدون ِ نور است !
.
در جستجوی عشقم پای ِ برهنه رفتم
راهی که انتهایش دانم درون ِ گور است !
.
هم راه بسته بر من .. هم من بُریده از راه ...
اسباب ِ مرگِ این عشق انگار جُفت وُ جور است !
.
دنیا ندید بر من یکروز عاشقی را
عشق ِ مرا نظر کرد .. دنیا چه چشمْ شور است !
.
با اینکه وصل ِ این عشق ناممکن وُ مَحال است
قلبم به پایَـش امّا میسوزد وُ صَبور است !
.
دانم رَوا نباشد ماندن به پای ِ این عشق
امّا دل است دیگر .. بی عقل وُ بی شعور است
.
تقدیر ِ من هم این بود .. جای ِ شکایتی نیست
این رسم ِ روزگار است .. رسمَش همیشه زور است !
.
