جام می ِ مهر ِ تو

شـراب از مستی ِ چشمت خجل شد

نـگـاه ِ نـافــذت سـُــلـطان ِ دل شـــد

.

من از جـام ِ مـی ِ مـهـر ِ تـو خــوردم

کـه عشقـت با وجودم مـتـّـصل شــد

.

خاتم ِ عشق

نگارین یار ِ من صاحب جمال وُ مه جـَبین است 

چنان شیرین سخن میگوید انگار انگــَبین است !

. 

رُخـَش زیبا به زیـبایی ِ قــُرص ِ کامل ِ ماه

صدایش چون نوای ساز ِ شرقی دلنـشین است !

. 

دو چـشمان ِ خمارآلودَش از مِی پـُر توانـتر 

نگاه ِ نافـذش ویرانگر ِ ایمان وُ دین است !

. 

دلی دارد لطیف وُ مهربان بهتر ز رویـَش

چو زیبارو نباشد هم برایم بهترین است !

.

گر عاشق میـشوی یاری بگیر از مهرَبانان 

که یار ِ مهرَبان بر خاتـم ِ عشقـت نگین است !

. 

خوشا بر حال ِ آنکـس که چـُـنـین یاری گــُزیند 

سـَرایَـش در جهان همتای فردوس ِ بـَرین است !

.

من از این زندگانی باورم تنها بر این شد 

که عشـق زیباترین پیش آمد ِ روی زمین است !

.