نه کسی را دوست دارم.. نه کسی در دل ِ من هست
نه کسی همرهِ عشق ِ دل ِ ناقابل ِ من هست
.
نه دگر تشنه ی عشقم.. نه دگر برده ی احساس
بعد از این کِـبر وُ سیاهی همه جا با دل ِ من هست
.
عشق .. شادی وُ محبَّت همه ارزانی ِ دُنیا
که فقط گوشه ی عُزلـَت حقّ ِ آب وُ گِل ِ من هست
.
آه وُ نفرین ِ دو عالم به من وُ بخت ِ سیاهم
که در آغاز ِ جوانی اینچنین حاصل ِ من هست
.
چه کسی صاحب ِ دنیاست که چنین عـدل ندارد ؟!
که دگر کرده فراموشم وُ ناغافل ِ من هست
.
رسیدی با سِـلاح ِ گرم ِ احساس .. دل ِ سَـرسَخـتمو مغلوب کردی
زدی تیر ِ محبـّت رو به قلبم .. خودت رو پیـش ِ من محبوب کردی
.
دوباره زنده شد احساسم انگار .. تو در من عـشق رو بیدار کردی
کویـر ِ خشکِ قلب وُ باورم رو رسیدی با دلِت گـُلزار کردی
.
برام از عـشق گفتی .. از قـشنگیش .. تنم لرزید وُ قلبم زیر وُ رو شد
نگاهم با همه بدبینیا با جهانی تازه انگار روبرو شد
.
تـویی حالا برام تـنها بهانه برای گـفتن ِ شعـر از قشنگی
رسیدی وُ درونم پـُر شد از عشق .. شـُدم باز غـرق ِ رؤیاهای رنگی
.
بگو بازم برام یار ِ قدیمی .. بگو از عاشقی هرچی میدونی
بگو تنهام نمیذاری وُ هستی .. بگو که تا ابـد پیـشم میمونی
.
بمون با من دلیل ِ شادی ِ دل .. بمون تا غم توی سیـنم بمیره
بگیر از من تمام ِ غصّه ها رو .. که از تـو قـلب ِ مُردَم جون میگیره
.
تو که مثل ِ گلای یاس ِ خوشبو پـُر از زیبائی وُ احساس هستی
دل ِ من که یه گـُلدون ِ شکـَستـَست .. ولی بازم توو این گلدون نشستی
.
فـَدای بی ریاییت مهربونم که من رو لایق ِ مِهر ِت میدونی
چه خوبه که تو رو دارم دوباره .. چه خوب که باز تو با من همزبونی
.
در این دوران بـَدی پایان ندارد
دلی گـر بشکـنی تاوان ندارد !
.
دورویی وُ خیانت باب گـشته
دگر صِدق وُ وفا خواهان ندارد !
.
هوای عشق ها سـَرد است وُ ابری
کـه ابـرَش قطره ای باران ندارد !
.
تمام ِ عشق در حـَـدّ ِ کـلام است
کسی هم بر کـلام ایمان ندارد !
.
محبـّت گـر کـُنی گویند حـقیر است
وَ شایـد هم سـَر وُ سامان ندارد !
.
ولـی بی مهر باشـی ارجمندی
تـنور ِ مهرَبانی نان ندارد !
.
نمی رویـَد دگـر گـندُم ز گـندُم
کسی بر این مـَـثـَل اِذعان ندارد !
.
مُکافات ِ عمـل غـفلـَت پـذیر است
تـقاصی آه ِ مظلومان ندارد !
.
