دیگه از عشق نمیخونم

دیگه از عشق نمیخونم .. چون دیگه عشقی نمونده

خیلی وقته که توو سیـنم روزگار جاشـوُ سوزونده

.

خیلی وقته که غم ِ عشق دیگه روم اثر نداره

دیگه حتـّی دردِ دوری اشکـمو در نمیاره

.

این روزا دنیا به چشمم یه سرای ِ سوت وُ کوره

عشق وُ عاشقی کدومه؟ زنده موندنم به زوره !

.

مثِ زاغای سیاهِ باغ ِ خشکِ روزگارم -

پـُر شدم از قهر وُ نفرت .. دیگه احساسی ندارم

.

اون روزایی که وجودم همه عشق بود وُ صداقت

چی شد آخرش نصیبم ؟ بجـُز افسوس وُ نِدامَت !

.

توی دنیایی که جایی واسه خوبیا نداره

من چرا باید بمونم ؟ منکه خوبیم بی شماره !!!

.   

 من برای دار ِ دنیا مثِ پیرهن ِ گـُشادم 

لایق ِ داشتن ِ من نیست .. آخه از سرش زیادم !!

.

دنیا کاری کرده با من که نبودش آرزوم شه

واسه من شروع ِ تازست .. اگه این دنیا تموم شه !

.

شکو ِه

بر سر من چه آمده ؟! چرا نمانده طاقتم ؟! 

چرا خیال ِ او ز من بُرده قرار وُ راحتم ؟!

.

کم بوده غم برای من ای روزگار ِ لعنتی ؟ 

عاشقی ام دیگر چه بود ؟ کجا بَرَم شکایتم ؟!

. 

اینهمه غم که میخورم کِی خبرش رسد به او ؟!

او که ز من بی خبر است .. پس چه ثمر ریاضتم ؟!

.

هرچه که میکشم همه از دل ِ لامروَّت است 

میروم هرکجا رَوَد تا چه شوَد نهایتم !

.

هرشبم از هوای او خواب، مرا نمی بَرَد 

او شده قبله گاهم وُ زمزمه ی عبادتم !

.

قصـّه ی روزگار ِ من قصـّه ی رنج وُ حسرت است 

چشمه ی اشک شد ز من هرکه شنید حکایتم

. 

صبا بیا شعر ِ مرا ببر بخوان پیش ِ خدا 

حاجتِ من به او بگو تا بکند اجابتم !!!

.