دوستانم را که میـبـیـنم بـیـزار میـشـوم از بودن
چرا آنها همه خـوشـبخـت شده اند .. امّا من ؟
.
هر کـُدام تا بـحال هـزار جامه عـوض کـردنـد
من هـنـوز مانـده ام با همـیـن یلا پـیـرهـن !
.
دوسـتانم رفـتـند وُ رسـیـدند به یک جایـی
من ِ بیچاره دست وُ پا میـزنم در این مانـدن !
.
نقـش ِ بـَر آب شـدند هرچه آرزو داشـتم
کارم شده با خـیال ِ خامـشان بــِسَـر بردن !
.
حالا شـما بگـویـید دوسـتان ِ خـوشـبخـتـم
بـرای من زنـدگـی بهـتـر است یا مـُردن ؟!
.
