عــشق چون کوهی کـَلان
بوسه اش آتـشفـشان
.
ذوب میگردد دلـت
گر شـَوی مغلوب ِ آن
.
چه سخت گذشت بر من این سالها تا که آرام شد دلم
بعد از آن بوسه ی آخر؛ کز عشق ِ تـو ناکام شد دلم
.
چه سخت گذشت بعـدِ تـو تا من دوباره من شدم
تا آرَمیـد قـلبم از خـشـم ِ زندگی وُ رام شـد دلـم
.
بـُریـدم از تعـلـّـق ِ دل؛ آن اتــّصال ِ بـیـهوده
از آن فریبی که به من دادی وُ من خام شد دلم
.
هرچه داشـت این دلـبـستگی ِ عَـبَـث به کام ِ تـو شد
تـو شدی دلـپاک وُ بی گناه وُ من بـدنام شـد دلـم
.
چه بی گـناه به تـبعـیدم فرستادی وُ چه بی پناه
به جـزیره ی تاریکِ نـفرت اعـزام شد دلـم
.
به جـُرم ِ وفای به عـهد محکوم به مرگ شد قـلبم
کاش در ملأ ِ عام بود آن لحـظه که اعـدام شـد دلـم
.
سـَرگـشـته از آن نوش ِ لب ِ لَعل ِ تـو هستـم
وَز بوسه ی عشق ِ تـو چو میخواره ی مستم !
.
آندم که خدا وَحی ز عشق ِ تـو به من داد
از هرچه کز این عشق سَـوا بود گــُسَستم !
.
نه پـیرو ِ دینـم وَ نه فرمانبـَر ِ ایـمان
من بنده ی عشق ِ توام وُ بوسه پَـرَستم !
.
بیرون نشـَوَد روح ِ من از باغ ِ خیالـَت
تا در طلب ِ بوسه ی عشق ِ تـو نشستم !
.
امشب که در آغوش ِ خیال ِ تـو شـَوَم باز
آنقـدر ببوسم که بنالی تـو ز دسـتـَم !
.
از بوسـه سـُرودم غـزلـی طعـم ِ لب ِ تـو
این قافیه ها را ز تــَمـَنـّای تـو بـَسـتـَم !
.