تـو که پا گـذاشـتی تـوی عـشـق ِ ما
آره با تـوام ! با تـو ای لـَعـنـتی !
میـدونـستی از عـشـق ِ پاکـم به اون
نرفـتی عـقـب بـسکه پـَست فـِطرتی !
.
من از اون دلـم خونه امـّا تـویـی
- که دائـِم پـَس ِ لـَعـن وُ نـِفـریـنمی
شـُدی مثـل ِ تـومـُوری از جـنـس ِ بـُغـض
تـو یه غـُدّه تـو قـلب ِ چـرکـیـنمی
.
میخوام بی تـفاوت فـراموش کـنم
چی آوردی با بـودنـت بـر سـَرَم
ولی دسـت ِ من نـیست سـیاهـه دلـم
نمیـتـونم از نـفـرتـِت بگـذرم !
.
دلـم روشـنه عاقـبت آه ِ من
یـِروز دامنـِت رو میاد میگـیره
تـو اونروز پـشیـمون میـشی از خودت
ولی اون پـشیـمونی دیگه دیـره !
.
حالا کـه کـنارش میخـندی .. بخـند !
ولـی خـنده های تـو اشـک ِ مَـنه
بـدون نوبَـت ِ خـنده هام میـرسه !
همون روزیـکه کار ِ تـو شـیـوَنه ...
.