از هرچه بدم آمد

از هرچه بَـدَم آمد آخر به سَـرَم آمد

هر آنچه نمیخواستم؛ آن دُور وُ بَـرَم آمد

.

آن چیز که در چَشمَم چون خار فـُرو میرفت 

هرجا که نظر کردم پـیش ِ نظرم آمد

.

من هم پر و بالی داشتم ...

ای خوش آن روز که من هم پـَر وُ بالی داشتم 

کـفتـر ِ جـَلـد ِ تـو بودم.. شـور وُ حالی داشتـم

.

هـمه ی دلـخوشـی ام گرمی ِ دستان ِ تـو بــود

مــأمـن ِ اَمـنـی وُ آســـوده خـیـالــی داشـــتــم

.

کنار ساحل جانم

غمی با وُسعت ِ دریا درون ِ سینه ام دارم

درون ِ سینه ی پـُرخون ولی بی کینه ام دارم

.

کنار ِ ساحل ِ جانم تماشا میکنم غم را

چه دریای سیاهی از غم ِ دیرینه ام دارم !

‌.