صدایَش را شنیدم جان گرفتم
ز کُـفر افتادم وُ ایمان گرفتم !
.
چنان عطر ِ کلامَـش تازه ام کرد
که گویی غـُسل در باران گرفتم !
.
غمین وُ خسته وُ سرگشته بودم
ولی با صُحبتـَش سامان گرفتم
.
کلام ِ دلنشینـَش شعر ِ نـَغـزی ست
که از آن مَطلَع ِ تابان گرفتم
.
ز نـَجوایَـش درونم زیر وُ رو شد
هرآنچه خواست قلبم آن گرفتم !
.
مرا حاجت از این خوشتر نباشد
که در اوج ِ غم از یـَزدان گرفتم
.
عجب حال ِ خوشی دارم من امشب
که جان ِ تازه از جانان گرفتم !
.
گاه تـو انگیزه ی آرامش وُ ذوق ِ عملم میشوی
گاه دلیل ِ عصبانیت وُ خشم وُ جـَدَلم میشوی !
.
گاه گــُریزان شـَوَم از یادِ تـو وُ نام ِ تـو
گاه چنان وردِ زبانی که ضرب المثلم میشوی !
.
گاه چه دوری ز خیال ِ من وُ رؤیای من
گاه چه نزدیک ..که انگار بـغلم میشوی !
.
گاه خیالت بـبرد روح ِ مرا تا خـُدا
گاه تـو اغواگر ِ افکار ِ خوش ِ مُـبتذلم میشوی !
.
گاه شـَوَد سمت ِ نگاهت متوجّـه به من
گاه که اصلاً نمیبینی ام وُ بی مَحـَلم میشوی !
.
گاه شـَوی تلخ بکامَـم که بَـد میشوی
گاه که خوبی تـو عشقم عسلم میشوی !
.
گاه به وَجد آیم وُ از شوق ِ تـو شاعر شـَوَم
گاه که نه دائم تـو جان ِ غـزلم میشوی !
.
گاه وُ بیگاه ندارد همه ی من تـویی
زندگی ام هستی وُ حتــّی اَجـَلم میشوی !
.
یلدا که شـُد هِندِوانه ی سُرخ وُ انار باید باشد
شب، دور ِ همی تا به سپیده انتظار باید باشد
.
زیبایی ِ یلدا همینهاست .. مگر جز این است ؟
زشتیش دل ِ من دل ِ تنهاست که بی یار باید باشد !
.
امشب ز تمنـّایـَت میسوزم وُ تب دارم
هذیان به زبان گویان نام ِ تـو به لب دارم ...
.
در بستر ِ رؤیایم مستانه غزلخوانم
گویی که تـو را تنها در خلوت ِ شب دارم ...
.
